Menings­vormend debat asie­lopgave

Wil je wel of niet dat Enschede zelf initiatief neemt tot de opvang van asielzoekers?

Dat is nogal een vraag.

We hebben het niet over asielzoekers maar over mensen die hier naartoe zijn komen vluchten al dan niet met medeneming van hun huisdieren.

En laten we wel wezen: Mensen trekken weg als hun leven onleefbaar wordt, dat is niet een reflex dat we zo hebben bedacht, dat is zo gevormd in de miljoenen jaren van de evolutie en die reflex hebben we gemeen met diersoorten als chimpansees, dolfijnen, beren enz.

Wij hebben allemaal de beelden gezien van de erbarmelijke toestanden in aanmeldcentrum ter Apel. Iets waarvoor we ons diep zouden moeten schamen. Waarbij je je dan ook tegelijkertijd afvraagt: hoe heeft het zover kunnen komen? Het antwoord is dat dat het gevolg is, van bewuste politieke keuzes van de regering. Omdat zij bewust hebben gekozen om bijvoorbeeld af te schalen in de opvangcapaciteit. En dus krijgen wij uiteindelijk hier in Enschede de vraag: willen wij wel of geen initiatief nemen tot de opvang van mensen?

Wat is onze Enschedese oplossing voor een moedwillig bestuurlijk falen van deze regering? Kunnen en moeten wij hier een door de regering zelfgecreëerde opvangcrisis helpen repareren? En zo ja? Hoe dan?

De partij voor de Dieren is sterk van mening dat in deze opvangcrisis de menselijke maat centraal hoort te staan. Daar hebben we in de gemeente Enschede wel de nodige ervaring mee opgedaan; de menselijke maat. Dit is dan ook onze insteek: mededogen, Medemenselijkheid voor de mensen die hiernaartoe komen met een hulpvraag en opvang nodig hebben. Maar ook voor de mensen die hier vaak geboren en getogen in Enschede, te maken krijgen met een groep nieuwe mensen als buren, vaak zelfs hulp bieden en te maken krijgen met gebroken beloftes van hun bestuurders en te maken krijgen met de nodige onduidelijkheid en onzekerheid wat er nu verder gaat gebeuren?

Enschede heeft baat bij een kleinschalige en structurele opvang en dat hoeft niet heel ingewikkeld te zijn al dient het wel in balans te zijn.

Onze wedervraag is dan ook: wat voor voorbeeld willen we zijn als stad?

Willen wij als stad bijdragen aan de dehumanisering en polarisatie op dit onderwerp of willen wij te boek staan als de stad die mededogen centraal stelt?

Bekijk deze bijdrage bij 0.44 minuut